Elke keer als ik aan traktaties moet denken schiet een stukje van juf Ank me te binnen. Overigens ging het bij "de luizenmoeder" niet om een traktatie, maar een surprise voor Sinterklaas. Het princiepe blijft overigens het zelfde. De ouders maken een mooi kunstwerk van snoep of fruit en de kinderen mogen het uitdelen. Soms is de schaal zelfs te zwaar of te groot om te dragen, maar ach...

Onze Julian is jarig. Hij word alweer 7! Echt de tijd vliegt voorbij. De eerste 2 jaar waren echt drama met hem. Hij was een huilbaby. Eentje die 23.5 uur aan een kon huilen. Dat andere half uurtje was die in diepe slaap. Uitgeput van het huilen. Daarna begon het gewoon weer opnieuw. We hebben veel gedaan en laten nakijken, maar een reden werd niet gevonden. Wel gaf de osteopaat aan dat hij vermoedelijk erg hoofdpijn had (en een kleine verdraaiing bij de heup, maar dat zou niet zulke pijnen moeten geven).

Gelukkig hebben we nu een betere tijd. Maar terug naar de traktaties. Toen Fabian op school zat hebben wij best wat kunstwerken voorbij zien komen. Dingen die echt 100% van de ouders af kwamen. Het snoepgoed wat erbij zat was overigens genoeg voor een hele week!

Fabian is in de zomer jarig, dus konden mooi alles zien voordat we zelf iets gingen maken. Al wist hij het al zeker. Fruitspiesjes met knakworst en kaasjes. Omdat we ook nog eens gingen verhuizen deden we er een snoep sleutel bij met ons nieuwe adres op een kaartje (wat trouwens een leuke verhuis traktatie is). Uit het fruit staken we de letters "tot ziens". Ook echt WE want hij wilde maar al te graag meehelpen.

Dan sta je op school. Komen er moeders naar je toe. Feliciteren Fabian en dan direct erachteraan de vraag wat hij trakteert. Fabian vertelt trots wat hij gemaakt heeft. Het volgende is dan dat de ouders mij aan kijken. Want ja, HUN kind eet dat allemaal niet. Zonde van ons werk natuurlijk en gelijk nog wat tips voor de volgende keer.

In de klas waren ze inderdaad licht teleurgesteld. Maar toch wilde alle leerlingen maar al te graag een spiesje hebben! Wat ze echt niet lustte legde ze op een servetje voor hen. Toen het op was mochten ze, met behulp van de juf, onderling ruilen. Ze hebben gesmuld! We hadden voor ieder kind 3 spiesjes gemaakt. Eentje met "tot ziens" en 2 random. Er bleef niet eens een kruimel over!

Nu is Julian jarig. Traktatie dilemma... of eigenlijk niet! Op zo'n moment ben ik blij dat ze niet naar school gaan. We maken met z'n alle koekjes. Versieren ze ook nog en smullen ervan. Geen stress de dag ervoor. Geen gesleep met borden of manden lekkers. Geen rekening houden met wat wie mag en lust. Gewoon wat we zelf willen. En we maken er toch nog een klein feestje van. Heerlijk.... relax...

kleine side note. Julian  mocht zelf kiezen wie er van zijn traktatie mocht smullen. Hij heeft zelf vriendjes uitgenodigd die mee hebben gedaan met het versieren van de koekjes.